Υπαρξιακή προσέγγιση

Η υπαρξιακή ψυχολογία είναι μια πολυδιάστατη προσέγγιση, η οποία ξεκίνησε ως μια φιλοσοφική αναζήτηση και άρχισε να βρίσκει οπαδούς σε όλη την Ευρώπη την δεκαετία του πενήντα. Εδώ δεν έχουμε κάποιον ιδρυτή της προσέγγισης, αλλά αρκετούς ασπαστές της. Μερικά πολύ μεγάλα ονόματα στην ιστορία της ψυχολογίας που ασχολήθηκαν με τον υπαρξισμό είναι ο Βίκτωρ Φρανκλ (Viktor Frankl), ο Ρόλο Μέι (Rollo May), ο Ίρβιν Γιάλομ (Irvin Yalom), ο Γκότφριντ Φίσερ (Gottfried Fischer) και πολλοί άλλοι.

Ο υπαρξισμός εστιάστηκε στα προβλήματα της σύγχρονης ζωής, όπως η απομόνωση, το άγχος της μοναξιάς και η έλλειψη νοήματος στο σύγχρονο άνθρωπο, δίνοντας έμφαση περισσότερο στο περί νοήματος και υπαρξιακού κενού.
Η υπαρξιακή φιλοσοφική προσέγγιση θέτει ερωτήματα όπως: Ποιος είμαι; Τι κάνω εδώ; Από πού έρχομαι; Πού πηγαίνω; Τι μπορώ να γίνω; Οι υπαρξιστές, αντί να επικεντρώνονται σε ψυχολογικές θεραπευτικές τεχνικές, προσπαθούν να βρουν απαντήσεις και νοήματα μέσα από αυτά τα ουσιαστικά ερωτήματα.
Επίσης έχουν υιοθετήσει 6 προτάσεις, οι οποίες είναι η βάση του υπαρξισμού ως θεραπευτική προσέγγιση, πρώτη εκ των προτάσεων είναι η ικανότητα αυτοεπίγνωσης. Η δεύτερη είναι η ελευθερία και η ευθύνη. Η τρίτη, η πάλη για ταυτότητα και η δημιουργία σχέσεων με τους άλλους. Η τέταρτη είναι η αναζήτηση νοήματος. Η πέμπτη το άγχος ως μια συνθήκη ζωής και η έκτη είναι η επίγνωση θανάτου και ανυπαρξίας.
Αυτές είναι περιληπτικά οι βασικές ιδέες της φιλοσοφικής προσέγγισης του υπαρξισμού, που τόσο πολύ απασχόλησε και ενέπνευσε μερικούς από τους μεγαλύτερους ψυχοθεραπευτές της σύγχρονης ψυχολογίας.