Ψυχαναλυτική, ψυχοδυναμική προσέγγιση

Ο πατέρας της ψυχολογίας, όπως τον αποκαλούν, και ιδρυτής ουσιαστικά της ψυχανάλυσης, είναι ο πασίγνωστος στους περισσότερους Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud). Οι θεωρίες και οι πρακτικές του εφαρμόζονται μέχρι και σήμερα από πολλούς θεραπευτές και ερευνητές στο χώρο της ψυχολογίας. Οι περισσότερες από τις προσεγγίσεις που δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα συνέχισαν και εμπλούτισαν την ψυχοδυναμική, άλλες επηρεάστηκαν λιγότερο και κάποιες στήθηκαν αντιδραστικά αντίθετα με την ψυχοδυναμική. Η ψυχοδυναμική προσέγγιση της ψυχολογίας βασίζεται σε μια ντετερμινιστική φιλοσοφία, όπου η συμπεριφορά του ανθρώπου επηρεάζεται από ασυνείδητες τάσεις, οι οποίες εδραιώνονται στο άτομο μέχρι τα έξι πρώτα χρόνια της ζωής του. Αυτή την περίοδο την έχει χωρίσει ο Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud) σε 3 στάδια: το στοματικό, το πρωκτικό και το φαλλικό στάδιο. Τα ένστικτα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσέγγιση και σκοπός της ψυχανάλυσης είναι να τα φέρει από την ασυνείδητη κατάστασή τους στη συνειδητότητα του ατόμου, ενώ παράλληλα προσπαθεί να κάνει συνειδητές και όλες τις ασυνείδητες σκέψεις. Όσο εξελίσσεται αυτή η διαδικασία, οι ασυνείδητες τάσεις που επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας γίνονται συνειδητές και άρα επιλογή μας. Είναι αυτό που θα ‘λεγε ένας ψυχολόγος να έρθουμε σε επαφή με το παρόν, άρα την πραγματικότητα και τον αληθινό μας εαυτό.

Δεν θα μπορούσαμε να αναλύσουμε εκτενώς σε ένα άρθρο μια θεωρία που για να αποτυπωθεί χρειάζονται μερικά βιβλία. Αλλά ουσιαστικά αυτές είναι οι βασικές αρχές της ψυχοδυναμικής θεωρίας πάνω στις οποίες βασίστηκε η ψυχαναλυτική προσέγγιση.