Η θεραπευτική προσέγγιση Γκεστάλτ (Gestalt) εφευρέθηκε και εξελίχτηκε από τον πρωτοπόρο Φριτζ Περλς (Fritz Perls) μαζί με τη γυναίκα του Λάουρα.
Έχει επιρροές από τον υπαρξισμό, αφού ασχολείται με το εδώ και τώρα, αλλά είναι και φαινομενολογική προσέγγιση,
Η προσωποκεντρική ψυχολογία ιδρύθηκε και εξελίχθηκε ουσιαστικά από τον Καρλ Ρότζερς (Carl Rogers) και είναι ουσιαστικά ένα κομμάτι της υπαρξιακής προσέγγισης.
Η προσωποκεντρική ανήκει στις ανθρωπιστικές ψυχολογικές προσεγγίσεις και εστιάζεται στα θετικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων.
Η υπαρξιακή ψυχολογία είναι μια πολυδιάστατη προσέγγιση, η οποία ξεκίνησε ως μια φιλοσοφική αναζήτηση και άρχισε να βρίσκει οπαδούς σε όλη την Ευρώπη την δεκαετία του πενήντα. Εδώ δεν έχουμε κάποιον ιδρυτή της προσέγγισης, αλλά αρκετούς ασπαστές της. Μερικά πολύ μεγάλα ονόματα στην ιστορία της ψυχολογίας που ασχολήθηκαν με τον υπαρξισμό είναι ο Βίκτωρ Φρανκλ (Viktor Frankl), ο Ρόλο Μέι (Rollo May), ο Ίρβιν Γιάλομ (Irvin Yalom), ο Γκότφριντ Φίσερ (Gottfried Fischer) και πολλοί άλλοι.
Η Αντλεριανή προσέγγιση, όπως προδίδει το όνομά της, δημιουργήθηκε από τον Άλφρεντ Άντλερ (Alfred Adler). Ο Άντλερ ξεκίνησε μαζί με τον Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud), όμως στη συνέχεια διαφοροποίησε τις απόψεις του. Φέρνοντας στο προσκήνιο την Αντλεριανή προσέγγιση, η οποία υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος πέραν των ασυνείδητων τάσεων που εδραιώνονται μέσα στα έξι πρώτα χρόνια του ανθρώπου.
Ο πατέρας της ψυχολογίας, όπως τον αποκαλούν, και ιδρυτής ουσιαστικά της ψυχανάλυσης, είναι ο πασίγνωστος στους περισσότερους Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud). Οι θεωρίες και οι πρακτικές του εφαρμόζονται μέχρι και σήμερα από πολλούς θεραπευτές και ερευνητές στο χώρο της ψυχολογίας. Οι περισσότερες από τις προσεγγίσεις που δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα συνέχισαν και εμπλούτισαν την ψυχοδυναμική, άλλες επηρεάστηκαν λιγότερο και κάποιες στήθηκαν αντιδραστικά αντίθετα με την ψυχοδυναμική.
Πολύ συχνό φαινόμενο όσων ενδιαφέρονται να κάνουν ύπνωση, είναι να ρωτούν αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος από την ύπνωση ή ανησυχούν αν χάνουν τον έλεγχο κατά την διάρκεια της ύπνωσης και αν ο υπνωτιστής μπορεί να τους επιβάλει να κάνουν πράγματα που μπορεί να μην τα θέλουν.
Ο οραματισμός είναι η καθοδηγούμενη διαδικασία μέσα από την οποία κάποιος καθοδηγείται από τον οραματιστή [...]
Όλοι έχουμε βιώσει καταστάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων χάνεται η αίσθηση του χρόνου αλλά και η επαφή με το περιβάλλον. Πολλές φορές ενώ οδηγούμε φτάνουμε στον προορισμό μας χωρίς να το καταλάβουμε, διαβάζουμε και χάνεται η αίσθηση του χρόνου, βλέπουμε κάποια ταινία και ενώ τελειώνει αναρωτιόμαστε πώς πέρασαν τόσο γρήγορα δυο ώρες, σκεπτόμαστε και βυθιζόμαστε πολύ βαθιά, και πολλά άλλα.
